Zmarł 11 listopada br. Z wykształcenia był archeologiem, wykładowcą w Instytucie Prahistorii Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Dziennikarz i redaktor, autor ponad 20. publikacji książkowych (tomiki, książki dla dzieci i młodzieży, wywiady-rzeki), autor słuchowisk i monodramów radiowych.
TERESA TOMSIA
W wiekuisty sen – coraz wyżej, w pełnię
Tren dla Andrzeja Sikorskiego
(17 VII 1953, Gdańsk – 11 XI 2023, Poznań)
Chwieje się liść winorośli w chłodnym porannym wietrze,
poszarpane pnącze próbuje przeniknąć przestrzeń,
na próżno chwyta balkonowe poręcze – rdzą pulsuje
na pół przeorane serce, boleśnie purpurą draśnięte.
Silny powiew porywa liść i na trawę rzuca – cicho, sza,
z jeżami czuwaj, ułóż się jak najniżej, przykryj płatkiem
róży, wejdź w wilgotną głębię – trwaj w nieuchronnej
podróży w sen wiekuisty coraz wyżej, w pełnię.
Żyłeś z nami, teraz przyszła pora odkupienia. Dałeś
z siebie wszystko, co nie nowe, lecz świat wciąż na nowo
odmienia, czyniąc tajemniczym, choć przewidywalnym –
pojedynczy los w liściu cmentarnym marnym.*
Nie przyszedł wiersz do stajenki na wspólne kolędowanie.
Upomniał się dziś tren o przyjaźń i pamięć, której zbyt łatwo
nie wypowiada się w odruchu słów nadaremnym, bo zwiędnie
szybciej niż liść winorośli porwany przez deszcz jesienny.
Przysłoń to światełko / i zobacz między poparzonymi palcami /
jak dolewa oliwy / do lampionu.** Słowa te, niby pożegnalne róże,
niosą wieść o roztropności jak Ewangelia Mateusza, a czuwanie
z ciemności wyprowadza w chwilę ostateczną – i kieruje ku górze.
Poznań, 13 XI 2023 r.
____________________
*Cytat z wiersza Wincentego Różańskiego ***liściu cmentarny marny
**Cytat z wiersza Andrzeja Sikorskiego Takie proste
